Aşk Acısı Sözleri
Olacak gibi değildi, olmadı da zaten.
Görmeden seni isteyen gönlüm, görünce nasıl dayansın.
Çok zor yürek yanarken nasip deyip susmak…
Artık herhangi bir hayale kucak açamayacak kadar yorgunum.
Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?
Belki yağmura gerek kalmazdı insanlar bu kadar kirli olmasaydı.
Ya gitmesini bil, ya da bitirmesini. Öyle yaralı bırakma!
Bu saatten sonra sende fırtına bile kopsa, bende yaprak oynamaz.
Kalp dediğin atıyor zaten, marifet ritmi değiştirebilende.
Ağlama! Dik dur yüreğim. Git ve de ki; özledik, ama daha ölmedik.
Buyur buradan yak dediğimde, kastettiğim canım değildi.
Uğrunda ölmedim! Uğrunda ölünecek sandığım biri için yaşadım hep.
Tekrarı yoktur bazı şeylerin. Hayat gibi, aşk gibi, ömür gibi…
Kar taneleri gibi yaşıyoruz şu sıra. Birbirimize değmeden. Ayrı ayrı eriyerek…
Sevmekten korkmaya başladığın an yalnızlığa aşık oluyorsun.
Beni mutlu edemedin deme sakın! Adım gibi eminim, gönlünü iyi eğlendirdim!
Mutluluğun resmini çizemem ama acını heykelini bile dikerim.
Öyle güzel gülüyor ki, resmen gel bana aşık ol ben de senin hayatını alt üst edeyim der gibi.
Özledim diyorsun mektubunda. Sadece kuru bir özledim mi yazdı yanık yüreğin.
Duruyorsam sebebi var. Susuyorsam nedeni var. Herkes rahat olsun her şeyin bir zamanı var.
Hani derler ya; insan hiç sevdiğine kırılır mı? Aslında insan en çok sevdiğine kırılır.
Bana son sözlerinde vurdun gittin, sen beni sevmemişsin sadece bana acı çektirmeyi sevmişsin.
Sevdiklerinizi incitmeyin. Çünkü onları bir gün incitmek için bile bulamayabilirsiniz.
Şimdi bu yorgun ve yalnız gecede hesap soruyorum yüreğime. Boyundan büyük sevmek senin neyine…
Herkes güzel bir hikâyenin konusu olabilir ama bu mutlu olacağı anlamına gelmez.
Bisiklet sürmek gibidir aşk, düşe kalka öğrenirsin. Öğrendiğinde denediğin ilk şey “ellerini” bırakmak olur.
Sevdiğini söylemeyip çekinirsen, onu başkasının kollarında izlemeye mahkumsundur…
Bazı duyguları yazamazsın. Anlatamazsın. Çünkü tefsiri ancak his ile mümkündür. Bu yüzden sadece yaşarsın.
Çocuk olsam yeniden… Bir tek düştüğüm için acısa içim ve kalbim; çok koştuğum zaman çarpsa sadece.
Sonra düşündüm; beni kazanmaktan çok kaybetmeye meyilli bir adamı, varlığımla rahatsız etmemeliydim. Ben de gittim.
Yürek söz vermişse dönülmez. Yâre gönül vermişse inkâr edilmez. Bizde yürek zedelenir ama sevgiliye ihanet edilmez.
Birisini unutmak zorundaysanız, bunu sindire sindire yapın. Çünkü aklın zamansız öldürdükleri, yürekte amansız dirilir.
Bunca kalp kırıklıklarına rağmen küçüklüğümde yaptığım gibi rüzgârı arkama alıp; bağırmak istiyorum hayata: Acımadı ki…
Ben ki onun saçının teline zarar gelse dünyaları yakardım ama artık gördüğümde kafamı eğiyorum. Bu da çok zoruma gidiyor.
Öyle birini seveceksin ki, yüreğinden kimse ayıramayacak. Ve öyle birini seveceksin ki, seni gözleriyle bile aldatmayacak.
Varlığınla başlayan bir günün yokçuluğunla bitmesine alışamadım aklımda olduğunun yarısı kadar yanımda olsaydın hiç sensiz kalmazdım.
Bir gül olmak isterdim! Neden mi? Beni koparıp kokladığında vücudunun derinliklerine girip bir daha oradan çıkmamak için?
Umutsuzluğu ihraç eden birçok ülkenin herhangi bir şehrinde bıraktım seni, inzivaya çekilmiş bu hikâyenin hüzün dolu tetiğini çoktan çektim, seni öldüreli çok oldu.
Allah herkesi sevdiğine kavuştursun duasına amin diyemeyen insanlarız biz. Beni sana kavuşturması tamam da, seni ona kavuşturması sıkıntı.
