Anlamlı Mevlana Sözleri

Kırma ki, tutunacak dalın olsun.

Asıl yar yaradandır, gerisi yaralayandır.

Yürek yorulunca ter gözden akar.

Zor diyorsun, zor olacak ki imtihan olsun.

Yüreğimiz kıymet bilene emanet.

Odun yanınca kül olur, insan yanınca kul olur.

Her şey, neye layıksa ona dönüşür.

Rüyalar olmasa hayaller kurulmaz, gerçek olmazdı.

Aşk, her şeydedir ama hiçbir şeyde görünmez.

Ayağına batan dikenler, aradığın gülün habercisidir.

Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.

Allah(c.c)’a ulaşacak birçok yol var. Ben Aşk’ı seçtim.

Bize gözün değil, gönlün gördüğü yürek gerek.

Asla geçmişte yaşama ama daima geçmişten ders al!

Acı, acıyla iyileşir. Aşk ise daha büyük bir aşkla.

Üzülme herkes ölür kimi toprağa gömülür, kimi yüreğe.

Dost acı söyleyen değildir. Acıyı tatlı söyleyebilendir.

Dürüstlük pahalı bir mülktür. Ucuz insanlarda bulunmaz.

Dua kapı çalmaktır. Gerisine karışmak haddi aşmaktır.

Üzülme cancağızım. Her bir yaradan haberdardır Yaradan.

Kalp deniz, dil kıyıdır. Denizde ne varsa kıyıya o vurur.

Güzeli güzel yapan ‘edep’tir, edep ise güzeli sevmeye sebeptir.

İşin başında sonunu gör de ceza gününde pişman olma.

Ey dost! Derdin ne olursa olsun umudun her zaman Allah olsun.

Cahil kişi gülün güzelliğini görmez, gider dikenine takılır.

Aşk öyle engin bir denizdir ki, ne kenarı vardır, ne de ucu bucağı.

Aklın başına geldiğinde Pişman olacağını bir işi sakın yapma.

Birini seviyorsanız, onu Allah’tan isteyin. Kalpler Allah’ın elindedir.

Aşk, altın değildir, saklanmaz. Aşkın bütün sırları meydandadır.

Aşk bir uçurumdan düşmek gibidir, bunun için sevgiliye “yar” denilir.

İçinde azıcık nur olmayana, dışarıdan verilen öğüt fayda vermez.

Akıllılar önceden ağlarlar; bilgisizlerse işin sonunda başlarını vururlar.

Gönül, han değil dergâhtır. Paldır küldür girip çıkılmaz, günahtır!

Hadi yaramı sarmaya merhemin yok. Yalandan da olsa gönül alamaz mısın?

Birini seviyorsanız O’nu Allahtan isteyin. Kalpler Allah’ın Elindedir.

Gözyaşının bile görevi varmış; ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış.

Minareden düşenin parçası bulunur da, gönülden düşenin parçası bulunmaz.

Aşıkların gönüllerinin yanışıyla gözyaşları olmasaydı dünyada su da olmazdı ateş de.

Cahille girme münakaşaya. Ya sinirini zıplatır tavana ya da yazık olur adabına.

Her birimiz tek kanatlı melekleriz ve bizler ancak birbirimizi kucaklayarak uçabiliriz.

Uğruna fedakârlık yapmadığın sevgiyi, yüreğinde taşıyıp da kendine yük etme.

İnsanları iyi tanıyın, her insani fena bilip kötülemeyin, her insanı da iyi bilip övmeyin.

Ve ben; dilek tutmadım hiç. Hep dua ettim: ‘ömrün ömrüme nasip olsun’ diye.

Bilmeyen ne bilsin seni gamlanma deli gönül, gönülden anlamayana bağlanma deli gönül.

Kapı açılır sen yeter ki vurmayı bil. Ne zaman? Bilmem. Yeter ki o kapıda durmayı bil.

Nasibinde varsa alırsın karıncadan bile ders. Nasibinde yoksa bütün cihan önüne serilse sana ters.

İnsan gözden ibarettir aslında, geri kalan cesettir. Göz ise ancak gerçek dostu görendir.

Irmak suyunu tümden içmenin imkânı yok ama susuzluğu giderecek kadar içmemenin de imkânı yok.

Öyle bir ‘yâr’ sev ki evladım; elinde su tasıyla, iftarı bekleyen oruçlu gibi beklesin seni.

Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozunu almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?

Acı su da tatlı su da berraktır. Sakın görünüşe aldanma. Görünüşte herkes insandır ama gerçek insan hal ehli olandır.

Allah için ateşe atılmak vardır. Lakin ateşe atılmadan önce kendinde İbrahimlik olup olmadığını araştır. Çünkü ateş seni değil İbrahimleri tanır ve yakmaz!

Nice bilginler vardır ki gerçek bilgiden, hakiki irfandan nasipsizdirler. Bu ilim sahipleri, bilgi hafızıdır, bilgi sevgilisi değil.

Ey gönül. Ateş için rüzgâr ne ise, aşk için de ayrılık öyledir; küçük olanı söndürür, büyük olanı ise daha da güçlendirir ve iyi bil ki, ey gönül. Aşk; ateşten bir denizi, mumdan kayıkla geçmektir, yanıp kül olmadan asla geçemezsin.