Anne Lamott Sözleri ve Alıntıları

Maymunu arkadan çekebilirsin ama sirk asla şehirden ayrılmaz.     

Umut karanlıkta başlar, inatçı umut, sadece ortaya çıkıp doğru şeyi yapmaya çalışırsanız, şafak gelir.     

Kahkaha karbonatlı kutsallıktır.     

Neredeyse tüm iyi yazı, korkunç ilk çabalarla başlar. Bir yerden başlamalısın.     

Umut karanlıkta başlar, inatçı umut, sadece ortaya çıkıp doğru şeyi yapmaya çalışırsanız, şafak gelir. Bekleyin, izleyin ve çalışın: pes etmeyin.     

Onsuz yaşayamayacağın birini kaybedeceksin ve kalbiniz fena halde kırılacak ve kötü haber şu ki, sevgilinizin kaybını asla tamamen yenemezsiniz. Ama bu aynı zamanda iyi haber. Onlar sonsuza kadar, tekrar kapanmayan kırık kalbinizde yaşarlar. Ve üstesinden geliyorsun. Bu, asla mükemmel şekilde iyileşmeyen, hava soğuduğunda hala acı veren kırık bir bacağa sahip olmak gibi, ama topallayarak dans etmeyi öğreniyorsunuz.     

Keder, bir zamanlar bir yerlerde okuduğum gibi, tembel bir Susan. Bir gün ağır ve su altındadır ve ertesi gün yüksek sesle ve öfkeyle döner ve durur, ertesi gün yaralı keskinlikle ve ertesi gün uyuşukluk, sessizliktir.     

Üniversiteden mezun olmayı kazara unuttum.     

Mükemmeliyetçilik, zalimin sesidir.     

Başka bir doğum gününü kutlamanın en kötü yanı, sadece olduğun kadar iyi olduğun şokudur.     

Bebek sahibi olmak, birdenbire dünyanın en kötü oda arkadaşına sahip olmak gibidir.     

Bebek sahibi olmakla ilgili bir şey, her adımda onu sevdiğinden daha fazla sevmeyi hayal edemeyeceğin, çünkü sevgiyle doluyorsun, insanca yapabileceğin kadar seviyorsun ve sonra seviyorsun, seviyorsun onu daha da fazla.     

Merhametin gizemini hiç anlamıyorum, sadece bizim olduğumuz yerde bizimle buluştuğunu ama bizi bulduğu yerde bıraktığıdır.     

Bir çocuğu sevene kadar kalpte var olduğunu bile bilmediğin yerler var.     

Yeni bir ilişkiye girmek, karakter kusurlarınıza wc'ye dökmek gibidir.     

Asla umudumu kaybetmemin nedeni, her şeyin temelde umutsuz olmasıdır.     

Ben bir Koç burcuyum. Astrolojiye inanmasam da, bence bu tam da altında doğmak için doğru bir işarettir.     

Etrafınızı saran güzelliğe dikkat edin.     

Aydınlanmaya giden yol uzun ve zordur ve atıştırmalıkları ve dergileri unutmamaya çalışmalısınız.     

Bebek sahibi olmak, birdenbire dünyanın en kötü oda arkadaşına sahip olmak gibidir.     

Kiliseye gitmeyen gençler Tanrı'ya bayılır, ancak Tanrı'yı ​​seven insanlardan bazılarıyla tanışamazlar.     

Deneyimleriniz yalnız size ait olacak. Ama gerçek ve en iyi arkadaşlık sizi hayal kırıklığına uğratırsa nadiren olur.     

Deniz fenerleri, kurtarılacak tekneler arayan bir adanın her yerine koşmaz; onlar sadece orada parlıyorlar.     

Yeni yürümeye başlayan çocuklar, kişisel Kuran'larındaki bazı arkaik kanunları ihlal etmişsiniz gibi hissettirebilir ve ölmelisiniz, kâfir.     

Kendini olduğun gibi sevmek bir mucizedir ve kendini görmek şimdilik kendini bulmuş olmaktır. Ve şimdi sahip olduğumuz tek şey ve aşk biziz.     

Beklentiler, yapım aşamasındaki kızgınlıklardır.     

Yazmak ve okumak izolasyon duygumuzu azaltır. Yaşam duygumuzu derinleştirir, genişletir ve genişletir: ruhu beslerler.     

Umut karanlıkta başlar, inatçı umut, sadece ortaya çıkıp doğru şeyi yapmaya çalışırsanız, şafak gelir.     

Benim mutlak mutluluk fikrim yağmurlu bir günde battaniyem, kedim ve köpeğimle yatakta olmaktır.     

Kesinlik noktayı tamamen kaçırmaktadır.     

Dağınıklık ve karmaşa bize hayatın yaşandığını gösteriyor.     

En “ilkel” halimizde bizler hikaye anlatıcıları ve dansçılarız.     

Nefesini tutarken hiçbir şey lezzetli olamaz.     

İnancın tersi şüphe götürmez: Kesinliktir. Bu delilik. Sizin yaptığınız tüm insanlardan nefret ettiği ortaya çıktığında, Tanrı'yı ​​kendi görüntünüzde yarattığınızı söyleyebilirsiniz.     

Kızacak çocuklara hayat vermemeliyiz; İstenmeyen çocukları topluma zorla sokmamalıyız.     

Sevinç en iyi makyajdır. Ama biraz ruj yakın bir ikincidir.     

Herkes berbat, kırık, yapışkan ve korkmuş durumda.     

Neredeyse tüm iyi yazı, korkunç ilk çabalarla başlar. Bir yerden başlamalısın.     

Bir Hristiyan ve bir feminist olarak, taşıyabileceğim ve uğruna savaşabileceğim en önemli mesaj, her insan hayatının kutsallığıdır ve tüm kadınlar için üreme hakları bunun önemli bir parçasıdır. Sorumlu olamayacağımız, hayran olamayacağımız ve mevcut olamayacağımız çocukları dünyaya getirmeye zorlanmamamız ahlaki bir zorunluluktur. Kızacak çocuklara hayat vermemeliyiz; İstenmeyen çocukları topluma zorla sokmamalıyız.     

Bir çocuğu sevene kadar kalpte var olduğunu bile bilmediğin yerler var.     

Torun, eski bir yüzüğün içindeki güzel bir mücevher gibidir.     

Tanrı'nın sizin yaptığınız tüm insanlardan nefret ettiği ortaya çıktığında, Tanrı'yı ​​kendi görüntünüzde yarattığınızı güvenle varsayabilirsiniz.     

Herkes berbat, kırılmış, yapışmış ve korkmuş, hatta aşağı yukarı birlikte olan insanlar bile.     

SİZ dahil, birkaç dakikalığına fişini çekerseniz hemen hemen her şey tekrar çalışacaktır.     

Günlük restorasyon ve uyanış yürüyüşüne nereden başlayabiliriz? Olduğumuz yerden başlıyoruz.     

Hayatlarımız bin andan oluşan bir diziden oluşuyorsa, bu anların bazılarında diğerlerinden çok daha fazla ruhsal olarak gelişmiş görünüyoruz.     

Teolojik anlamda lütuf, hayatımızı aşılayan ve bizi kancadan kurtarmaya devam eden güçtür.     

Zarafet, sizi o izole edilmiş yerden alıp sizi ürküten, utanan ve orada olduğunuz için en sonunda minnettar olan başkalarının yanına götüren ışık veya elektrik veya meyve suyu veya esintidir.     

Maymunu arkadan çekebilirsin ama sirk asla şehirden ayrılmaz.     

Dünya her zaman tehlikeli olacak ve insanlar fena halde perişan olacaklar, ancak bir rüzgarda ayağa kalkıp sıcak kalmalarına yardım etmekten daha fazla anlamı nasıl olabilir?     

Lütufun minnettarlığa doğru hareketi, bizi kendine takıntılı delilik paketinden ruhsal bir uyanışa götürür. Minnettarlık barıştır.