Anne McCaffrey Alıntılar
Merhamet duymadığınız yerde yargıda bulunmayın.
Yazarların dışarıyı seyredebilecekleri pencerelere ihtiyaçları olduğunu düşünüyorum, böylece yakından ilgileniyor olabilecekleri ayrıntılar yerine tüm bir dünyanın dışarıda olduğunu hatırlamaları gerekiyor.
Sonuçta yazmak tam olarak budur, başkalarının sayfaya döktüğünüzü görmesini sağlamak ve bunun var olduğuna veya olabileceğine inanmalarını sağlamak ve oraya gitmek istemek.
77 yaşında, artık çağırabileceğimden daha fazla enerjisi olan birinin kitabını bitirmesine yardımına ihtiyacım var.
Birisiyle yazarken taslaklar yaparım, ama aynı zamanda belirli bir özgürlüğe sahip olmaları gerekir.
Ama İrlanda'da yaşamanın konuşmanın akıcılığını ve doluluğunu değiştirdiğini söyleyeceğim, çünkü İrlandalılar kelimeleri seviyor ve mümkün olduğunca bir cümlede kullanıyor.
Yetenek serisini ve Kristal Şarkıcı üçlemesini de çok seviyorum.
Ejderhalarımın bilimsel olarak temel alındığını söylediğimde insanlar çıldırdı ... Genetik olarak tasarlanmış bir yaşam formuna başka ne diyebilirsiniz?
İnternet'in, özellikle bilginin erişilebilirliğinin harika olduğunu düşünüyorum. Çevrimiçi olarak çok fazla yazışma yapıyorum ve hayranlarımla konuşmak için de bir sohbet hattım var.
Çünkü içinde yaşamayı umursamayacağımız dünyaları inşa ediyoruz. Korkutucu şeyler, sorunlar içeriyorlar, ama aynı zamanda onları canlı yapan ve orada yaşamak istememizi sağlayan bir doğruluk duygusu da var.
Yazmak hayatımın öyle büyük bir parçası oldu ki, eskiden yaptığım kadarını artık yapamadığıma gerçekten kızıyorum.
Yazma aralarında eskiden yaptığım şey çocuklarıma yemek yedirmek, at binmek ve kedi ve köpek maması alışverişine gitmekti.
Mesele şu ki, duygu - yazar tarafından açıkça hissedildiği takdirde - bir hikayeyi yayınlamak için gereken tüm süreçlerden geçecek ve yine de okuyucuyu tam bağırsaklarına vuracak. Ama gerçekten kastetmeniz gerekiyor.
Kariyerimin başında yazdığım bir hikaye ve hala salonu dolduruyor. Bu harika bir heyecan.
Çoğunlukla insanlara kurban olmak zorunda olmadıklarını söylüyorum.
78 yaşındayım, İrlanda'da emekliyim ve tüm o güzel şeyler.
Yeni yazarları elektronik ortamda yayınlamaya başlamalarını teşvik etmem ... okuyucu kitlesinin iyi bir başlangıç yapması için hala yeterince geniş değil.
Romanla oyalanacak bolca zaman olana kadar kelimelerle çok daha dikkatli olmanız gereken kısa öykü formunu öneririm.
Pern'in kendi senaryo versiyonumu yazdım, ancak henüz alıcım yok.
İyi günlerim de kötü günlerim de var, ama eskiden genç ve aptalken ve yazmanın ne kadar maliyetli olduğunu (ki çok şey gerektirir) hesaba katmadığım zamanki kadar enerjim yok.
Her zaman duyguyu bir yazma aracı olarak kullandım. Bu beni sahneye geri götürüyor.
Dünya üzerime kapandığında veya kötü bir şey olduğunda okuduğum bir rahatlık kitaplarım rafım var.
Kendi kitaplarımı nadiren tekrar okurum, seriye başka bir kitaba girmeyeceksem ve konsepti ortaya çıkarırken ruh halimi tazelemem gerekmiyorsa.
Todd'u yazar olması için yetiştirmedim, ama zaten öyle oldu.
En küçük çocuğum okula tam zamanlı başlayana kadar roman yazma şansım olmadı.
