Derya İle İlgili Sözler
O koca bir derya, ben ise bir damlayım.
Bardak bardak. Bir denizi boşaltmaktır, bir seveni unutmak.
İhtimaldir padişahım, belki derya tutuşa.
Şehrinde bir derin mavilik yoksa gönlü deniz, ruhu derya olanı bul.
Maşrapamız küçük ise deryayı suçlamaya hakkımız yok. Mevlana
Aşk, öyle engin bir denizdir ki, ne başlangıcı ne de sonu vardır. Hz. Mevlana
Kabre hazırlıksız giren, deryaya kayıksız açılmış gibidir. Hz. Ebubekir
Kısa görüp denizleri damlalara çevirme. Hakikatta, her damlada gizli birer derya var.
Eğer biz derya olursak bütün nehirler bize doğru akacaktır. Diriliş Ertuğrul
Yalnızlığın iskelesinde bir kayık bağlı. Ben çözüp gelemiyorum, seni zaten derya tutar.
Sen bakma havanın durgunluğuna, derya dediğin uyur uyur birden uyanır.
Hiçbir su damlası kendisini selden sorumlu tutmazmış. Ama deryalarda su damlalarından oluşur.
Bende derya deniz olan adamda tek bir kum tanesi olamamışım. Söyleyeceklerim bu kadar.
Derya olmak belki kolay, asıl zor ve güzel olan bir damla olupta içinde derya barındırabilmektir.
Ömür dediğin; lebi derya denizde. Payıma düşen bir hiçti. Bir bardak su misali içtim ve bitti.
Kalem olsa dünyadaki bütün ağaçlar ve bütün denizler mürekkep olsa senin şiirini yazamam yinede.
Kederli bir yalnızlık doluyor içerime, ölümünü düşünen bir insanın yalnızlığı sevgisiz ve nefretsiz.
Eğer gökyüzü bir parça kağıt, deniz bir şişe mürekkep olsaydı yine de sana olan duygularımı yazmaya yetmezdi.
Oysa senden tek bir damla istemiştim, Sana kocaman bir deniz sunabilmek için. Kahraman Tazeoğlu
Ne zaman kırılsam birilerine, sükut nakışlı hırkalar giyiyorum. Kıvrılıp da içimin deryalarına, boş ver nasılsa öleceğiz diyorum.
Denize bakmayı bilmeyenler, bir gün mutlaka boğulur. İşte bundandır gözlerinden kaçışlarım. Kahraman Tazeoğlu
Tam teslim ol; tıpkı toprağın çiftçiye teslim olduğu gibi. Zira “aşk deryası” nda teslimiyet yelkenini açmadan yol alınmaz. Şems-i Tebrizi
Sana doğru bir kelebek uçurdum, dağları deryaları aştı seni buldu, yanağına ufacık bir öpücük kondurdu. Hissettin mi?
Benden su katılmamış şiirler istiyorsun. Kalem mi yazıyor sandın? Ben harfleri denizlerden söküp tek tek, gözlerimden süzüyorum. Göremiyorsun.
Biz kimleriz diye sorma, biz hayata boş vermişlerdeniz. Bize hayat nedir diye sorma, biz hayat deryasında yüzenlerdeniz.
İki kıyı gibiyiz. Bizi ayıran derya aslında tek bağımız. Senin üstünden geçen bulut, benim yağmurum. İki kıyıyız hep, biraz uzak ama sonsuza dek bir arada.
Dün gece sen uyurken kızıla boyadım deryaları, uçurumdan attım sessizliği, haber saldım rüzgarlara, fısıldasınlar kulağına seni ne kadar çok özlediğimi.
Elbet rüzgar ve deniz taşır emanetlerini, bekle gün gelir güneşim bulacaktır seni, akşamları balkona çık, gözlerini kapat, rüzgar benim yerime öpecek seni.
Sen elimden tutunca, deniz başardı içimi. Sen elimden tutunca, yüreğim yeşil yosunlara takılıp günlerce dip akıntılarının peşi sıra gitmek isterdim.
Derya olunca nefes, pârelenince kafes, tâ kesilince bu ses, çağırırım: Yâ Hak, Yâ Mevcûd, Yâ Hayy, Yâ Mâbud, Yâ Hakîm, Yâ Maksûd, Yâ Rahîm, Yâ Vedûd! Niyazi Mısrî
Mürekkepten denizler, kağıttan gemiler yaptım. Sonra ismini her yere yazdım. İsmini yazınca seni sevdiğimi sandın, ben seni sevmedim sana taptım!
Ben bir balığım aşk ise daldığım bir derya. Aşktan gözlerim yaşlı olsa da o derya gözyaşımı nerden bilir. Başımı o denizden çıkarayım desem balığım ya; nefesim kesilir. Mevlana
Gün bir gün, sevdalanmış geceye gecede yakamoz düşürmüş deryaya. O günden bugüne geceyle gündüz ayrılmaz olmuş ta ki; Güneş tutulup gölge düşürene dek sevdalara.
Mevlana der ki; Ben bir balığım, aşk ise daldığım bir derya. Aşktan gözlerim yaşlı olsa da o derya gözyaşımı nerden bilir. Başımı o denizden çıkarayım desem, balığım ya; nefesim kesilir.
O sessiz aksamda ay ışığı geceme girdi, karanlıkta kalan kalbimi aydınlattı, ardından yakamozun ışıltıları ressamları kıskandıran resmini yansıttı deryaların kalbine bebeğim.
Derya içinde gül biter mi, yanar tutuşur mavi. Beyhude esme deli rüzgâr, çözdüm ben yelkenimi. Gel gör, içimde gül kuruttum, solup gidecek rengi. Bir düş yeterdi nice gördüm, yaktım ben cennetimi.
Ruhumu yerlere serip hasret çektirende olsan, ne aşkına bedduam ne de sana kinim var. Deryada akar gibi bin bir dertle dolsam da, seni mahşere kadar sevmeye yeminim var!
Ey gönül! Gülü seviyorsan dikenini de seveceksin, deryayı seviyorsan dalgalarını da seveceksin, vuslatı seviyorsan firakını da seveceksin, sevgiliyi seviyorsan nazını da seveceksin, hayatı seviyorsan ölümü de seveceksin. Hz. Mevlana
