Emo Philips Alıntılar
Bilgisayar bir zamanlar beni satrançta yendi, ama dövüş sporunda benim için hiçbir rakip olamadı.
Küçükken her gece Yeni bir bisiklet için dua ederdim. Sonra fark ettim ki Tanrı öyle çalışmaz, bu yüzden bir tane çaldım ve O'ndan affetmesini istedim.
Bazı sabahlar, deri kayışlarından çiğnemek sadece değmez.
Biliyor musun neyi sevmem? Üç kuruşluk adamcıkları... Hayır, vazgeçiyorum.
Okulda sizi her gün orta yaşlı bir kadın tarafından dayak yediğinizi hatırlayana kadar, ilerleyen yıllarda bunun için iyi para verdiğinizi anlamazsınız.
Okul bahçesine inip, tüm küçük çocukların yukarı aşağı zıplayıp koştuğunu izlemeyi severim. Bilmezler ki sadece sahte mermiler kullandığımı.
Limonata tezgahımda ilk bardağı bedava verir, ikinci bardağa beş dolar alırdım. İkinci dolu bardak ise panzehiri içerirdi.
Sabahları uyanınca, ilk, kızaran sıcak kahve potsuyu içmeden başlayamam. Oh, başka şeyler denedim.
Başka bir adamla yataktaydım geçenlerde ve benim becerikli kucak hareketlerime verdiği tepkiden, onun bilincinin en tepesinden ayaklarına etiketlenene kadar uyanık olduğunu zannedersiniz.
Kadınlar: Onlarla ne yaşamak istemezsiniz, ne de onları sıcak bir kabakla dövüp Nazi kıyafeti giydirip size şaplak atmasını istersiniz.
İnsanın yaşayabileceği en kötü zaman muhtemelen şeytandan dolayı bir aile üyesini öldürmek zorunda olduğu zamandır. Ama başka türlü, oldukça iyi bir gün geçti.
İnsanların burada kaşı yükselebilen güçleri var mı? Benim eli kaldırsın.
Bugün beş mil koştum. Sonunda, sonunda, dedim ki, "Al işte bayan... çantını al."
Karımı başka bir adamla yatakta buldum, ve paramparça oldum. Bu yüzden, "Üzerimden inin, siz ikisi!" dedim.
Şakalarım aklımda ve aynı şakalarımın bir kopyasını birçok İngiliz komedyenin aklında taşıyorum, orada güvendeler.
Anladığım kadarıyla, Ruslar kötülük ve beceriksizlik kombinasyonudur... tanklarıyla birlikte Posta Ofisi gibi.
Yeni iç çamaşırı aldım geçenlerde. Evet, benim için yeniydi.
Okulumuzda içeri girerken silah ve bıçak arandık ve eğer yoksa, size bir tane verdiler.
Bugün Beşinci Caddede yürüyordum ve bir cüzdan buldum, onu saklamak istiyordum, geri vermeyi değil, ama düşündüm: eğer 150 dolar kaybettiğimde ne hissederdim? Ve fark ettim ki bir ders almak isteyebilirim.
Biliyor musunuz, partilerde insanlar her zaman 'Kennedy vurulduğunda neredeydiniz?' diye sorarlar. Peki benim mazeretim yok!
Bana gülmemeyi öğretti, bu da felaket bölgelerini ziyaret ettiğimde bana yardımcı olur.
Sınıf arkadaşlarım, her hareket edene bir şey yapardı, ama kendimi sınırlamak için bir sebep görmedim.
Muhtemelen bir kişinin hayatındaki en zor zaman sevdiği birini şeytan oldukları için öldürmek zorunda kaldığı zamandır. Ama başka türlü oldukça iyi bir gün geçti.
Kardeşim 'Merhaba' diyor. Yani, konuşma terapisi için zafer!
Bir zamanlar iki bayan duydum, doğum sancılarının acılarını ve erkeklerin gerçek acıyı bilmediğinden yakındılar. Onlardan birinin bir fermuarın içine sıkışıp kalmadığını sordum.
Bir bara bir gece bir bira içmeye gittim. Meme ucu oldukça yumuşamıştı.
İnsanlar bana her zaman, 'Kennedy vurulduğunda neredeydin?' diye sorarlar. Benim bir alibim yok.
Ben komşunun yanındaki çocuğun hayali arkadaşıydım.
İnsanlar bana gelir... Endişeli... Üreme ihtimalim olduğu için.
