Fernando Pessoa Sözleri
İçimdeki dünyada tüm hayallerim var.
Ruh küçük olmadığında her şey buna değer.
Bazen rüzgarın geçtiğini duyuyorum; ve sadece rüzgar geçişini duymak için doğmaya değer.
Seyahat etmek var olmak için yeterlidir.
Sevginin nasıl sevdiğini seviyorum. Sevmek için sevmekten başka bir neden bilmiyorum. Seni sevdiğimi söylemek istersem, seni sevmemin yanı sıra sana ne söylememi istiyorsun?
Özgürlük tecrit olasılığıdır. Yalnız yaşamaman mümkün değilse, bir köle olarak doğarsın.
Mükemmelliği seviyoruz, çünkü buna sahip olamayız; biz olsaydık sevemezdik. Mükemmel insanlık dışıdır çünkü insan kusurludur.
Rüyayı öldürmek kendimizi öldürmektir. Ruhumuzu yok eder. Rüya bizim, sahip olduğumuz, aşılmaz ve emdirilemez bir şekilde sahip olduğumuz şeydir.
Hissetmek yaratmaktır. Hissetmek fikirler olmadan düşünmektir, ve böylece hissetmek anlamaktır, çünkü evrenin hiçbir fikri yoktur.
Çoğu duyarlılıkla düşünür ve ben düşünerek hissediyorum. Sıradan insan için, hissetmek yaşamak ve düşünmek nasıl yaşayacağımı bilmektir. Benim için düşünme yaşamaktır ve hissetmek, düşünmenin beslenmesinden başka bir şey değildir.
Kendim için bu cümlenin ruhunu istiyorum, benimle olduğum için evlenme yolunu değiştirdim: Yaşamak gerekli değil; Gereken şey yaratmaktır.
Sevmek yalnız kalmaktan yorulmaktır: bu yüzden korkaklıktır ve bu nedenle kendimize ihanettir (sevmediğimiz zaman egemen olarak önemlidir).
Tüm şiirler ve şarkılar şiire yardım eder. Ruhun sahip olmadığı şeyi yansıtır. Bu yüzden üzgün insanların şarkısı neşeli ve neşeli insanların şarkısı üzücüdür.
Sanat mutlak olmak için kendini ifade etme çabasıdır.
En büyük ızdıraplarımızı sadece evrenin yaşamında değil, ruhumuzda da önemsiz bir olay olarak görmek bilgeliğin başlangıcıdır.
Feragat kurtuluştur. İstememek güçtür.
Allah olsun ya da olmasın, biz onun kullarıyız.
Çok açık bir şekilde görmek, çok fazla duyguya zarar verir. Ve Yunanlılar çok berrak gördüler. Bu yüzden az hissettiler. Bu yüzden sanat eserinin mükemmel bir şekilde yerine getirdiler.
Dünya hissedilmez. Pratik bir insan olmanın temel koşulu hassasiyetin olmamasıdır.
Sahip olmak kaybetmektir. Sahipsiz hissetmek tutmaktır, çünkü özünü bir şeyden çıkarmaktır.
Ne zaman samimi olduğumuzu asla bilemeyiz. Asla olmayabiliriz. Ve bugün samimi olsak bile, yarın aksini söyleyebiliriz.
Bazılarının hayatlarında büyük bir rüya vardır ve bu rüyadan yoksundurlar. Diğerlerinin hayatta hayalleri yoktur ve onlardan da yoksundurlar.
Var olan her şey belki de başka bir şey olduğu için vardır. Hiçbir şey, her şey bir arada olduğu için vardır: belki de doğru olan budur.
Fikir sahibi olmak kendinize satılır. Hiçbir fikre sahip olmamak var olmaktır. Tüm görüşlere sahip olmak bir şair olmaktır.
Hepimizin aşağılık bir yanı vardır. Her birimiz yanımızda bir suç veya ruhumuzun yapmamızı istediği suçu işliyoruz.
Gerçeği bulmak için bir realist gerekir. Bunu yaratmak bir romantik gerektirir.
Yaşadığımız yerde devam eden her şey devam eden şeydir. Gördüğümüz şeyde sona eren şey, içimizde olduğunda durur.
Dahi, suç ve delilik eşit olarak bir anormallikten türetilir; farklı şekillerde çevreye yetersizliği temsil eder.
Yaşayan her şey değişir çünkü değişir; geçer çünkü geçer; ve geçtiği için ölür. Sürekli yaşayan her şey, sürekli olarak inkâr edilen, hayattan çalınan başka bir şey haline gelir.
Yaşamak başka olmaktır. Dünkü gibi hissettiğinizde de bugün hissetmek mümkün değildir: Dünle aynı şekilde hissetmek, bugün hissetmek değildir, dün ne hissettiğinizi hatırlamak, dün kaybettiğiniz hayatın yaşayan cesedi olmaktır.
Aşk, küçük varlığa gelen bir uykudur.
Görmek ve duymak hayatın içerdiği tek asil şeydir. Diğer duyular da sıradan ve cinseldir. Tek aristokrasi asla dokunmazdır.
En uzun olanımız, her şeyin içi boş ve belirsiz olanına en yakın bilendir.
Yeni duyumlara sahip olmanın tek yolu kendinize yeni bir ruh inşa etmektir.
Yaşam, yaşamın ifadesini bozar. Eğer büyük bir aşk yaşasaydım asla kimseye söyleyemezdim.
Kendine ve şeylere sürekli müdahale etmeyi bilmek, en yüksek bilgelik ve sağduyudur.
Hayali figürler gerçek olanlardan daha fazla rahatlama ve gerçeğe sahiptir.
Nezaket, iğrenç ruhların inceliğidir.
Ulusların hepsi gizem. Her biri yalnızdır.
Mutluluk mutluluğun dışındadır.
Halk asla insani değildir. İnsanların yarattığı hakkında en temel şey, çıkarlarına yakından dikkat etmek ve mümkünse başkalarının çıkarlarını dikkatli bir şekilde dışlamaktır.
Herhangi bir aptallık unsuru eklemeden parlak bir fikir dolaşıma giremez. Kolektif düşünme aptalcadır çünkü kolektiftir: hiçbir şey kollektifin içine girmeden engelleri ve gerçek su gibi, beraberinde getirdiği zekanın çoğunu geçemez.
Sanatta veya hayatta yaptığımız her şey, yapmayı düşündüğümüzün kusurlu kopyasıdır. Sadece dış mükemmelliği değil, iç mükemmelliği de reddeder; Sadece olması gereken kuraldan değil, olabileceğini düşündüğümüz kuraldan da başarısız olur. Sadece içeride değil, aynı zamanda beklentiler ve vaatlerin de dışına çıkıyoruz.
Gelen her şey her zaman bir sebepten dolayı gelir.
