Kul Nesimi Sözleri

Sabır gerek, yahut sefer.

İblisin talim ettiği yola minnet eylemem.

Felek benim senden bir sualim var.

Zamanın hüzn-ü derdinden gönül bulmaz safâ.

Gitti bugünkü gün, dün ele girmez.

Bir can gördüm diri yiyor yılanı, emanete hıyanet ettiği çün.

Par içinde biten gonca güle minnet eylemem.

Bu yolda can yoktur, canan isterler. Gönül kabesinde erkan isterler.

Ben bana tek yâr olayım yâre yoktur minnetim.

Eyle perhiz, sakın dilden her hata dilden çıkar cahile verme sırrını, sır elden çıkar.

Söyledim daim “Enelhak” zülfünü can düşeli, tâ beni Mansur gibi berdâr etti uş.

Gâh çıkarım gökyüzüne seyrederim âlemi, gâh inerim yeryüzüne seyreder âlem beni.

Müddeîler arasında dediler mey haram. Sâkî-i dilcû elinden ben içerim kime ne.

Nesimi’yim vay başıma, kanlar karıştı yaşıma, yağın gerekmez aşıma, yeter zehirin katmasın.

Cümlenin rızkını veren ol gani serdar iken, yeryüzünün halifesi hünkara minnet eylemem.

Taramış zülfünü gerdana atmış. Beyaz ellerine al kına yakmış. Dedim öpüşelim dedi ki yok yok.

Ey gönül el aynasına bakmanın faydası ne. Sermayenden zararın var, satmanın faydası ne.

Gerçi bugün Nesimi’yim, Haşimi’yim, Kureyşi’yim. Bundan uludur ayetim, ayate şana sığmazam.

Sofular haram demişler bu aşkın şarabına. Ben doldurur ben içerim günah benim kime ne!

Gah giderim medreseye ders okurum. Hak için, gah giderim meyhaneye dem çekerim kime ne?

Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına, rızkımı veren Hüda’dır, kula minnet eylemem.

Elif Allah dost eyleyen meylide güzel yar güzel yar aşıklarıda mest eyleyen huyuda güzel yar güzel yar.

Kendin kadrin bilmeyen ne bilir dostun kıymetin. Merkebin boynuna cevahir takmanın faydası ne.

Kolay mı gerçeğe ermek, dost bağında güller dermek, orada kalsın değer vermek, yeter ucuza satmasın.

Yanmaktır bizim kârımız. Harcedelim hep varımız. Pervâneler yaranımız. Gelsün bir hoşça yanalım.

Kalbim defter, dilim kalem, yazarım, hakikat emrini duyaldan beri, yitirdim Leylâ’mı gurbet gezerim, Mecnun gibi aşka uyaldan beri.

Yanarım yoktur dumanım, gönlümde yoktur gümanım, al malım bağışla canım, varım meydanda meydanda.

Vahdet kaynağından dolu içenler, kanm lştır bâdeye şarab istemez. Hakîkat sırrına candan erenler, ermiştir mahbuba mihrab istemez.

Bende sığar iki cihan, ben bu cihana sığmazam, yersiz, yurtsuz cevher benim, hiçbir mekana sığmazam.

Kelp rakip böyle diyormuş. Güzel sevmek pek günah. Ben severim sevdiğimi, günah benim kime ne. Nesimi’ye sordular, yarin ile hoş musun, hoş olayım olmayayım o yar benim kime ne.