Leland Stanford Alıntılar
Para, emek ve becerinin evrensel işbirliği yapmasını sağlayan araçtır.
Her bireyin zekasından, kapasitesinden, çalışkanlığından ve becerisinden tam olarak faydalanma hakkı insanlığın vazgeçilmez miraslarından biridir.
Ülkenin kadınlarının kendilerini geliştirmeleri için hiçbir engel yok.
Bağımsızlık Bildirgesi'nin kadınlara da uygulanmasını savunuyorum. Toplumun ve hükümetin yükünü çeken kadınların eşit haklara sahip olması gerekir.
Bir erkeğin duyguları genellikle adil ve doğru olsa da, onu farklı bir görüşe iten bencil düşüncelerdir. En iyi reformlar, kadınlarda olduğu gibi, doğruluk duygusunun öfkesiyle harekete geçildiğinde ortaya çıkar.
Gerçek bir çatışma varsa, iki endüstriyel sistem arasındadır.
Sermaye ile emek arasındaki görünen düşmanlık aldatıcı bir görüntüdür.
Para az sayıda kişi tarafından kontrol edildiğinde, bu kişilere emek ve ülkenin kaynakları üzerinde aşırı bir güç ve kontrol verir. Emek, işçinin elden çıkarılmasını kontrol edebildiği zaman en iyi getiriyi elde edecektir.
Modern sanayi kuruluşlarında işveren sınıfı daha az gereklidir, çünkü işçi sınıfı kendi başına kooperatif ilişkisi içinde örgütlenmek ve kendi emeğinin tüm faydalarından yararlanmak için yeterli zekaya sahiptir.
Bir kooperatif atölyede boşta geçen zaman olmaz. Her işçi bir işveren olduğu için kendi çalışkanlığını teşvik eder ve iş arkadaşlarının çalışkanlığına dikkat etme konusunda parasal bir nedene sahiptir.
Bir cinsiyetin, ister siyasi ister başka türde olsun, hakları diğer cinsiyetin hakları ile aynıdır ve bu eşit haklar tam olarak tanınmalıdır.
Servet üretimi, emek ve sermaye, işveren ve işçi arasındaki anlaşmanın sonucudur. Dolayısıyla dağıtımı, yaratılış yasasını takip edecek ya da büyük bir haksızlık yapılacaktır.
Her düşünceli ve iyi kalpli insan, en azından daha zeki, girişimci ve kararlı olanların işçi olarak çalışmayı bırakmalarını sağlayacak herhangi bir cihaz veya planı ilgiyle karşılamalıdır.
Her zaman işbirliği yoluyla emeğin kendi işvereni olabileceğine ikna oldum.
Emek, kooperatif dernekleri aracılığıyla kendi işvereni olacak.
İşveren, çalışanı yalnızca bir işçi olarak görür. Yalnızca onun üretim kapasitesi dikkate alınır.
Her kooperatif kurumu, her üyenin ticaret ve ticaret yasalarını öğreneceği bir iş okulu haline gelecektir.
Bir kooperatif derneğinin her üyesi, yeni konumundan doğan o ilgiyle çalışır. Her birinin diğerine ilgisi vardır.
Emeğin ürünü olan servetin tek adil dağıtımı, insanların üretim kapasitesinin daha eşit bir şekilde dağıtılmasıyla gerçekleşecektir.
Birçok siyasi ekonomi yazarı, bir ulusun önce servet yaratmayı teşvik etmesi, sonra da dağıtımını yönlendirmesi ve kontrol etmesi gerektiğini savunmuştur. Bu tür teorilerin hepsi aldatıcıdır.
