Paul Robeson Alıntılar
Rusya'da ilk kez kendimi tam bir insan gibi hissettim. Mississippi'deki gibi renk ayrımı yok, Washington'daki gibi renk ayrımı yok. Kendimi ilk kez bir insan gibi hissettim.
Kore Savaşı, Amerikan halkı arasında her zaman popüler olmayan bir savaş olmuştur.
Evet, barış kazanılabilir ve kazanılmalıdır, dünyayı III. Dünya Savaşı'nın korkunç yıkımından kurtarmak için.
Ve yurt içinde Amerika Birleşik Devletleri'nde, önce Komünist Parti liderlerinin, sonra da tüm dürüst anti-faşistlerin sürekli ve artan zulümle karşılaştık.
Bu Amerika Birleşik Devletleri Hükümeti Mississippi'ye gidip halkımı korumalı. Olması gereken bu.
Devlet Departmanı'nın kendi ağzından, burada olmamamın sebebinin şu olduğunu söyleyebilir miyim: Afrika'nın sömürge halklarının bağımsızlığı için yıllardır mücadele ettiğim için seyahat etmeme izin verilmemeli.
Hindistan'da dört yüz milyon ve her yerde milyonlarca insan size tam olarak şunu söyledi: renkli insanlar kimse için ölmeyecek: bağımsızlıkları için ölecekler.
Herhangi bir yerde cesurca ayağa kalkıp halkının hakları, işçi hakları için mücadele eden her Zenciyi susturmak istiyorsunuz, ben de çelik işçileri için birçok grev hattındaydım.
Siyahlar, dünyada ırk ayrımının yasak olduğu ve insanların özgürce yaşayabileceği tek ülkeye karşı neden savaşsınlar? Asla! Sizi temin ederim, asla Sovyetler Birliği'ne veya halk demokrasilerine karşı savaşmayacaklar.
Barışın en kutsal sorumluluğumuz olduğunu gören tüm dünyadaki on milyonlarca insana katılmalıyız.
Yıllar boyunca spor, sanat, siyahi halkın tam vatandaşlık mücadelesi, işçi hakları ve barış mücadelesi alanlarındaki çabalarımın karşılığını aldım.
Bir sanatçı olarak şarkı söylemeye geliyorum, ama bir yurttaş olarak her zaman barıştan yana konuşacağım ve kimse beni bu konuda susturamaz.
Barış hareketinin mesajını cesurca siyah halka götürmesi durumunda, tüm insanlığın en büyük hedefi peşinde koşarken güçlü bir güç elde edilebilir. Aynı şey işçi sınıfı ve nüfusumuzun büyük demokratik kesimleri için de geçerlidir.
Ancak Amerikan halkında derin bir barış arzusu vardı.
Annem sizin eyaletinizde doğdu, Bay Walter, annem Quaker'dı ve atalarım Washington zamanında Delaware'yi geçerken George Washington'ın birlikleri için ekmek pişirmişlerdi ve babam bir köleydi.
Burada olmamın diğer bir nedeni ise, yine Dışişleri Bakanlığı'ndan ve temyiz mahkemesi mahkeme kayıtlarından, yurt dışındayken bu ülkenin zenci halkına yapılan haksızlıklara karşı konuşmam.
Ve beyefendiler, bunu henüz yapmadılar ve hiçbir Amerikalı, muhtemelen dünyadaki hiçbir insan Sovyetler Birliği ile savaşa girmeyecek.
Her adımda, ezici çoğunluk saldırgan bir savaş fikrine dehşetini dile getirdi.
İngiltere, Danimarka ve İsveç'te uzun bir konser turnesi yaptım ve aynı zamanda dünyanın en iyi müzik dinleyicilerinden biri olan Sovyet halkı için şarkı söyledim.
Açık ve net bir şekilde söylemekten bir saniye bile tereddüt etmiyorum: Amerikan emperyalizmine karşı mücadele eden Amerikan direniş hareketine mensubum, tıpkı direniş hareketinin Hitler'e karşı mücadele ettiği gibi.
Amerikan halkının barış için mücadele edeceğini söylemiştim ve bu, o zamandan beri Amerika Birleşik Devletleri'nin Başkanı tarafından vurgulandı.
Aslında, bu derin barış arzusu nedeniyle, bu ülkenin yönetici sınıf liderleri, 1945'ten itibaren, Amerikan zihinlerine Doğu'dan tehdit eden bir tehlikenin yanlış düşüncesini yerleştirmek için histeriyi ve propagandayı artırdılar.
Tıpkı diğer insanlar gibi, her ülkedeki anneler, babalar, oğullar ve kızlar gibi, barış veya savaş sorunu Amerikan halkına açıkça sorulduğunda, barış için kayıt yaptılar.
Bu, yargılanma sebebim komünist olup olmadığım değil, bu Amerika Birleşik Devletleri'nde hala ikinci sınıf vatandaş olan halkımın hakları için mücadele etmekten.
Biliyorsunuz ben bir aktörüm ve diksiyon madalyalarım var.
