Ramiz Dayı Sözleri ve Alıntıları
Portakalı soymadan içinin iyi olup olmadığını anlayamazsın.
Cesurun bakışı korkağın kılıcından keskindir yeğen!
Senin yerinden oynatamadığın taşlar var yeğen ama benim yok!
Sadakat ya birine doğru koşmaktır ya birinden kaçmaktır.
Kaderimiz olan aşka değil de aşkıyla kaderimizi değiştirene içelim!
Mesele ölmek değil yeğen asıl mesele iz bırakabilmektir.
Ne kadar değişirsen değiş nerede mutlu olduysan hep oraya çevirirsin kafanı.
Ölüm gibidir sadakat. Bir kere çizgiyi geçtin mi geri dönüş yoktur.
Bazen öyle acır ki için değiştin sanırsın şimdi dersin. Şimdi her şeyi yapabilirim.
Çözemedim bazılarını. Uzaktan mı adamlar adamlıktan mı uzaklar?.
Mesele ölmek değil dost bildiğin en güvendiğin adamın eliyle ölmekmiş mesele.
Sevdiklerimize çok yakından bakarız. Bu yüzden kusurlarını görmeyiz.
Kadere inanan insan tesadüfe inanmaz. Tesadüfe inanan adamsa kaderini kendi elinde tutamaz.
Hayatın kuralı bu ne kadar uzağa gidersen git başladığın yere dönersin sonunda.
Sadakat sevdiğinin kalbini tutup avucunda tutmaktır ama sadakat gerektiğinde o yüreği fırlatıp yere atmaktır.
Çaresizlik aradığı çarenin belki tam önünde olması ama onu bulacak vaktin olmamasıdır çaresizlik.
Eğer birisi seni aldatmışsa bu onun suçudur. Eğer o kişi seni pek çok kere aldatmışsa bu senin suçundur.
Geçmişe dönmek başka geçmişi silmek başka. Bir kere aktı mı zamanın içinden suyun yolu değişmez.
Savaşmak aslında hasmınla savaşmak değil sevdiklerinle savaşmaktır. Savaşırken göremezsin bazı savaşları kazanamazsın artık durmalı ve geri çekilmelisin.
Zorunu benden duy yeğenim herkese yalan söylemen yetmez artık. Bundan böyle bir başına kalsan da artık kendin olamazsın.
Sevdiğini korumak için savaşman yetmezse eğer en karanlık çare onun sevgisini öldürmektir. Sevdiğini kurtarmak için en kötü ihtimal en son yol ona ihanet etmektir.
Hayal ettiğin her şey bir gün bir ihtimal gerçek olabilir o ihtimali yok etmeden unutabilir misin gerçekten sevdiğin tek insanı.
En iyi soygunlar girerken değil çıkarken bozulur yeğen. Haydutlar öyle iyi planlar ki girmeyi nasıl çıkacaklarını unuturlar. Çıkacaksan hemen çıkacaksın yeğen yoksa çekerler yoksa seni içeri.
Korkunçtur sonunda gördüğün gerçeğin en çıplak en gaddar en acımasız yüzü ama en korkuncu her şeye sahipken bile bir anının bir hayalin bir hayaletin peşinden koşmak.
Elinden bir şey gelmeyince kabullenmek kolaydır. Asıl çaresizlik kendine elimden geleni yaptım mı diye sormaktır. Çünkü asıl çaresizlik çareyi geçirmişken eline avuçlarının içinden kaçırmaktır.
İkisi de akıntının içine doğru sürüklenirken kurbağa sorar akrebe niye yaptın akrep kardeş? Bak şimdi ikimiz de öleceğiz. Akrep döner ve şöyle der napayım benim huyum bu.
Ölüm gibidir sadakat pazarlığı olmaz. Bir kere çizgiyi geçtin mi yoktur dönüşü… Ne umutlar fısıldarsa fısıldasın sana hayat çeker gider sadık kalmaz sonunda… Ama kötülük öyle mi hep yanı başındadır insanın.
