Henry Ward Beecher Alıntılar
Tepeye çıkmak aşağı inmekten daha kolaydır, ancak tepede manzara çok daha güzeldir.
Her sanatçı fırçasını kendi ruhuna daldırır ve resimlerine kendi doğasını aktarır.
Bir kütüphane bir lüks değil, yaşamın bir gerekliliğidir.
Mizah duygusu olmayan bir kişi, yay üzerindeki her çakıl taşı tarafından sarsılır.
Büyüklük, güçlü olmaktan ziyade gücün doğru kullanımında yatar; ve güç, yalnızca kendi tek başına şanı için bir adamı diğerlerinin üzerine taşımak için hizmet ettiğinde doğru kullanılmaz. En büyük olan, kendi çekiciliği ile en çok kalbi yukarı taşıyan kişidir.
Her yarının iki kolu vardır. Ona kaygı sapı ile mi yoksa inanç sapı ile mi tutun.
Kendinizi başkalarının sizden beklediğinden daha yüksek bir standartta tutun. Asla kendinizi mazur görme.
İnsanlar ebeveynlerin sevgisini kendi ebeveynler olana dek bilemezler.
Minnetsizlik, ruhtan doğan en güzel çiçektir.
Güneş sadece birkaç ağaç ve çiçek için değil, dünyanın genel mutluluğu için parlar.
Mutlu olmanın sanatı, basit şeylerden mutluluk çıkarma gücünde yatar.
Dayanıklılık ile inatçılık arasındaki fark, biri güçlü bir iradeden gelirken diğeri kuvvetli bir inattan gelir.
İnsanları mükemmelliklerinin zirvesine göre değil, başladıkları noktadan ne kadar yol aldıklarına göre değerlendirmemeliyiz.
Affedebilirim, ama unutamamak sadece başka bir şekilde 'Affedemem' demenin bir yoludur. Affetmek, bir iptal edilmiş not gibi olmalıdır - ikiye yırtılmalı ve yakılmalıdır, böylece birine karşı kullanılamaz.
Her yardımsever eylem, cennete doğru bir basamak taşıdır.
Bizim en iyi başarılarımız genellikle en büyük hayal kırıklıklarımızdan sonra gelir.
Her zaman örs üzerindeyiz; denemelerle Tanrı, bizi daha yüksek şeylere şekillendiriyor.
Genç aşk bir alevdir; çok güzel, sık sık çok sıcak ve şiddetli, ama yine de sadece hafif ve titrek. Olgun ve disiplinli kalbin sevgisi, közler gibidir, derin yanar, sönmeyen.
Gözyaşları genellikle erkeklerin cennete kadar görmelerini sağlayan dürbünlerdir.
Gerçek insan, herkes için bahaneler bulan ancak kendini asla mazur göstermeyen kişidir.
Gurur, şükranı öldürür, ancak mütevazı bir zihin, doğal olarak büyüyecek şükranın toprağıdır. Gururlu bir adam nadiren minnettar bir adamdır, çünkü asla hak ettiği kadar aldığını düşünmez.
Güneş battığında dokuma hayatı durmaz, ve güneş yükseldiğinde sabah olurken dokuma hala devam eder.
Bu dünyada sadece neyi aldığımız değil, neyi verdiğimiz, bizi zengin kılan şeydir.
Çocuklar, cenneti tuttuğumuz ellerdir.
Çiçekler, Tanrı'nın bir ruh koymayı unuttuğu en tatlı şeylerdir.
Nankör kalp... hiçbir iyiliği görmüyor; ama şükran dolu kalp, her saatte, bazı göksel nimetleri bulacak şekilde, günün her saatinde bulacak.
Çoğu zaman bu dünyada mutluluğumuz sadece acılarımızın yansıttığı narin gölgelerdir.
Adamı zengin yapan şey kalbidir. Bir kişi, neye sahip olduğuna göre değil, ne olduğuna göre zengindir.
Aşk, dünyadaki hayat nehridir.
Özsaygı, diğerlerine affetmeyecek bir kişinin affetmeyecek kadar kötü olması gereken o tiksinç kötülüktür, ve hiç kimse kendisiz olmadan değildir.
Annenin kalbi, çocuğun okuludur.
Yirminci yüzyıl, insanın kendisini bilimsel bir fenomen olarak incelemeye başladığı dönemin tarihsel bir olayı olabilir.
İnsan doğası kitapçıda olduğu kadar zayıf nerede bulunur?
