Kevyn Aucoin Alıntılar
Bugünü seçiyorum. Her sabah uyandığımda mutluluğu, sevinci, negativiteyi, acıyı seçebilirim... Hala hatalar ve seçimler yapma özgürlüğünü hissetmek - bugün hayatı hissetmeyi seçiyorum, insaniyetimi inkar etmiyor, onu kucaklıyorum.
Hayat, mükemmel çizilmiş kaşın veya en yeni dudak renginin çirkin bir kalbi gizleyeceğini umarak geçirecek kadar kısadır.
Bugün her gittiğim yerde güzelliği görüyorum, gördüğüm her yüzde, her tek ruhta.
Mükemmellik sıkıcıdır. Eğer bir yüzde hata yoksa, o hiçbir şeydir.
Korku, dünyadaki en engelleyici duygudur ve sizi asla gerçekten tanımaktan veya başkalarını tanımaktan alıkoyabilir - olumsuz etkileri artık göz ardı edilemez veya küçümsenemez. Korku nefreti doğurur ve nefretin her şeyi yok etme gücü vardır.
Güzellik karakterle çok ilgilidir.
Güzellik, algı ile ilgilidir, makyaj ile değil. Bence güzelliğin başlangıcı, kendini tanımanın ve sevmenin bir parçasıdır. Eğer düzeltme pozisyonundan yapıyorsanız, makyaj yapamazsınız, kendinizi giyemezsiniz, veya saçlarınızı yapamazsınız.
Evet, ama herkes için birine güzel.
Başka bir acıklı şey, bir aktrise saygı göstermek için çirkin görünmeniz gerektiği kuralıdır. Jessica Lange, inanılmaz yeteneğini kanıtlamak için kendini gerçekten kötü göstermek zorunda kaldı.
Makyaj yapmanın dünyayı veya hayatınızı değiştireceğini söylemiyorum, ama kendiniz hakkında asla keşfetmeyeceğiniz şeyleri öğrenmenin bir ilk adımı olabilir. En kötü ihtimalle, büyük bir karışıklık yapabilir ve iyi bir gülüşle sonuçlanabilirsiniz.
Ben bir zamanlar kızların da hoşlandığı şeyleri seven düzenli bir çocuktum.
Dünya çapında seyahat ederken, her yaşayan güzellik ikonuyla çalışma fırsatım oldu. Tuhaf olanı takdir etmeyi öğrendim. Gerçek şu ki, gerçekten 'normal' diye bir şey yok - herkes farklı, bu da güzelliklerinin özüdür.
Burada bütün bir endüstriye hakaret etmeye hazırlanıyorum, ama televizyon, filme yetenekleri olmayan insanlar içindir gibi görünüyor. Ben aktrisleri değilim, ışıkçıları söylüyorum. Televizyondaki ışıklandırma sadece... günahkar, gerçekten.
Yakında fark ettim ki güzellik bağışıklık eşittir, ben asla affedilmeyecektim.
Hayatımın büyük bir kısmını saklanarak geçirdim.
Ben büyük başarıları ve büyük başarısızlıkları tercih ederim, orta yolda seyahat etmek yerine.
Bu yüzden makyaj yapmaya ilk başladım: insanlara kendi güzelliklerini görmeleri konusunda yardımcı olmanın, kendimde bulmaya çalışabilirdim.
Daha sık olarak kalbimizi ve beynimizi çalıştırmamız gerekiyor. Makyajı sürerseniz, ruhunuzu güzel yapmaz.
Büyürken, ideallerim Barbra Streisand, Cher ve annemdi.
Ayrıca kadınlara karşı inanılmaz bir sevgim var.
Sorumluluğun moda dünyasının topluca üzerinde olduğunu düşünüyorum. Daha fazla çeşitlilik talep etmeliyiz.
Yaptığım işe çok tutkulu biriyim.
Modelleme endüstrisinde gördüğüm yüzler sıkıcı olabilir.
Dünyada iki tür insan vardır: bir şeylere tutkulu olanlar ve tutkularının dövülmüş, dövülmüş veya başka türlü dövülmüş olduğu insanlar.
Büyürken, hayatı ve aşkı kaybettim.
'Her zaman bunu yap,' 'asla şunu söyleme' kullanmam ve asla tavsiye vermem çünkü ben son nokta, mutlak otorite değilim.
Çocuklar bana taş attı, bana çirkin dedi ve dolabımda ölüm tehditleri bıraktı.
Güney Louisiana'da eşcinsel, efeminen, aşırı aktif, ciddi bir peltek olan beni gizlemeye çalışmak, bir string bikinide Dolly Parton'u gizlemeye çalışmak gibiydi!
Hayatımdaki tüm misyon, kadınların dünyayı ele geçirmelerine yardımcı olmaktır. Güç (zamanın başlangıcından beri birçok erkek tarafından izlenen yol), şefkat, azim ve sevgi ile değil.
Ben 14 Şubat 1962'de, Shreveport'taki bekar anneler için Katolik Yardım Derneği'nde dünya üzerine bir çakıl taşı gibi düştüm. Ünlü Bonnie ve Clyde, benim doğduğum yerden sadece birkaç mil uzakta yaşamlarını kaybettiler. Annem ve ben, kendim onun bir parçası olduğumu öğrendiği günden beri kaçaklar gibi yaşadık.
Eşcinsel ne olduğunu bilmiyordum. Ben büyürken öyle bir şey yoktu. Erkek çocuklarına hoşlandığımı biliyordum, ama okuldaki diğer çocuklardan duymaya başladığımda bununla ilgili bir şeyin yanlış olduğunu düşünmüyordum.
Babamla olan kavgalar gerçekten oldukça vahşiydi. Onun vizyonunu yaşamayacaktım. O benim olmamı istediğim kişi olmayacaktım. Her şeyim eleştiriliyordu. Üç ay boyunca bir şey çizerdim ve ona gösterirdim, o kâğıdından kafasını kaldırıp geri bakardı. Yaptığım her şeyde benden onay alamadım.
Ben tamamen aşk ve hayat içinde kaybolmuştum çizimlerimi yaptığımda. Zaman durmuştu.
